Η χρονιά που πέρασε αποτέλεσε ακόμα μία περίοδο-εφαλτήριο πολλαπλών προκλήσεων για την παγκόσμια ναυτιλία. Στο ασταθές οικονομικά, περιβαλλοντικά και γεωπολιτικά τοπίο, με τις αλλεπάλληλες εντάσεις στις θαλάσσιες οδούς και με τις συνεχιζόμενες απειλές καταστρατήγησης της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας, η ναυτιλία των Ελλήνων τίμησε την ευθύνη της ως ηγέτιδα.
Η Ένωσή μας προήγαγε με ψύχραιμη, σαφή, τεκμηριωμένη και ισχυρή φωνή, την συνεργασία, εντός και εκτός του κλάδου, καθώς και τον παγκόσμιο διάλογο για την υιοθέτηση ρεαλιστικών και εφαρμόσιμων πολιτικών.
Ξεχωριστής σημασίας υπήρξε η παρέμβασή μας στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, στη Νέα Υόρκη, όπου στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, θέσαμε το ζήτημα της θαλάσσιας ασφάλειας στην πραγματική του διάσταση. Αναδεικνύοντας την ανάγκη υπεράσπισης της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας ως συλλογική παγκόσμια ευθύνη και ως ακρογωνιαίο λίθο ειρήνης και ανθρωπισμού. Παίρνοντας τον λόγο από τον προεδρεύοντα Έλληνα Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, αμέσως μετά την εισήγηση του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού, António Guterres, απηύθυνα στο πρόσωπό του οικουμενική πρόσκληση ενότητας και συνεργασίας, καλώντας τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ να προστατεύσουν τον κλάδο μας από τις σύγχρονες, πολυδιάστατες, διεθνείς απειλές.
Η θέση μας ήταν σαφής, προς κάθε κατεύθυνση: ο ζωτικός ρόλος της ναυτιλίας για τη σταθερότητα του παγκόσμιου οικοσυστήματος, προϋποθέτει την ελεύθερη και ασφαλή διέλευση των πλοίων, των ναυτικών μας και των αγαθών, ως ανυπέρβλητη, παγκόσμια ευθύνη.
Στο διεθνές, επίσης, πεδίο της ενεργειακής μετάβασης, στηρίζουμε διαχρονικά τις εφικτές, παγκόσμιες λύσεις και όχι τα μονομερή και περιφερειακά μέτρα που υπονομεύουν τη βιωσιμότητα του κλάδου. Ωστόσο, η πρόσφατη συμφωνία στον IMO σχετικά με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για τη μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τα πλοία, προβληματίζει έντονα τον κλάδο. Παρόλο που η διεθνής ναυτιλία ήταν παρούσα καθόλη τη διάρκεια των μακροχρόνιων συζητήσεων και διαπραγματεύσεων, οι ρεαλιστικές της προτάσεις υιοθετήθηκαν μερικώς και σε μη ικανοποιητικό βαθμό. Καθώς η τελική συμφωνία αποτέλεσε καρπό εξισορρόπησης αντικρουόμενων συμφερόντων και συμβιβασμού των διαφορετικών προτεραιοτήτων Κρατών-Μελών του Οργανισμού, εμφανίζει σημαντικές προκλήσεις ως προς την εφαρμογή της.
Σε ευρωπαϊκό πεδίο, το μήνυμά μας είναι ξεκάθαρο: Ευρωπαϊκή Ένωση και ευρωπαϊκή ναυτιλία είναι συγκοινωνούντα δοχεία, καθώς η ναυτιλία αποτελεί θεμέλιο της επισιτιστικής και ενεργειακής επάρκειας, της οικονομικής κυριαρχίας, της γεωπολιτικής σταθερότητας της Ευρώπης. Είναι επιτακτική η ανάγκη να ενισχύεται συνεχώς η αναγνώριση από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, αλλά και από τους πολίτες του αναντικατάστατου ρόλου της ναυτιλίας.
Ανταγωνιστικότητα και απανθρακοποίηση οφείλουν να αντιμετωπίζονται ως ομόρροπες δυνάμεις που δρουν παράλληλα και αλληλοεπιδρούν με στόχο τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του κλάδου.
Σε εθνικό πεδίο, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η θωράκιση της ηγετικής μας θέσης μέσα στο συνεχώς, ραγδαία μεταβαλλόμενο σύγχρονο, παγκόσμιο περιβάλλον. Ταυτόχρονα, η διατήρηση και η εξέλιξη της ναυτοσύνης μας απαιτεί τον σεβασμό στον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της ναυτιλίας των Ελλήνων, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής σημαίας και τον μετασχηματισμό της ναυτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, σύμφωνα με τα ισχύοντα ζητούμενα, αλλά και τα αναδυόμενα ψηφιακά και τεχνολογικά δεδομένα.
Τέλος, με ιδιαίτερη υπερηφάνεια, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συναδέλφους που με τη συμβολή τους, το ανθρωπιστικό έργο της ναυτιλίας των Ελλήνων διευρύνεται δυναμικά και καθοριστικά για την πατρίδα μας, αποτελώντας όχι μόνο εθνικό, αλλά και παγκόσμιο πρότυπο κοινωνικής αλληλεγγύης.
Με σεβασμό στην παράδοσή μας και πίστη στη δύναμή μας, η ναυτιλία μας θα συνεχίσει να εξελίσσεται, να δημιουργεί, να επενδύει, να πρωταγωνιστεί ανθρωπιστικά και επιχειρηματικά, να ηγείται, πάντα ποντοπόρος, πάντα πρωτοπόρος.