Οι διεθνείς προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή ναυτιλιακή βιομηχανία απαιτούν μια περισσότερο παγκοσμίως προσανατολισμένη πολιτική. Επομένως, η ΕΕ θα πρέπει ενεργά να συμμετάσχει και να επηρεάσει τις διεθνείς συζητήσεις που διεξάγονται στον ΟΟΣΑ και στα Ηνωμένα Έθνη με σκοπό να εξασφαλίσει νομική βεβαιότητα και φορολογική σταθερότητα σε διεθνές επίπεδο.
Επιπρόσθετα, η πιθανή αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για τη φορολόγηση της Ενέργειας (EU Energy Taxation Directive - ETD), με σκοπό να καταργήσει το καθεστώς απαλλαγής από τον φόρο (tax-free) των ναυτιλιακών καυσίμων και λιπαντικών, θα είναι αναποτελεσματική και αντιπαραγωγική, καθώς τα περισσότερα από τα πλοία που προσεγγίζουν σε λιμένες της ΕΕ θα αναγκαστούν να εφοδιάζονται με καύσιμα εκτός Ευρώπης. Αυτό, με τη σειρά του, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια σημαντική μετατόπιση του μεταφορικού έργου σε άλλους τομείς μεταφορών με μεγαλύτερο αποτύπωμα άνθρακα από εκείνο της ναυτιλίας. Επομένως, η ETD θα πρέπει να παραμείνει αμετάβλητη αντανακλώντας και διασφαλίζοντας μια καθιερωμένη πρακτική, η οποία εφαρμόζεται παγκοσμίως.